Techniki wykorzystywane przy odnawianiu zabytkowych mebli

Spis treści

• Czyszczenie/usuwanie starych powłok
• Fornirowanie/politurowanie/woskowanie zabytkowych mebli
• Uzupełnianie ubytków pyłem drzewnym/kitem/pałeczkami szelakowymi
• Bejcowanie/Mazerowanie

Techniki wykorzystywane przy odnawianiu zabytkowych mebli niewiele różnią się od tych, które były stosowane dawniej. Bo najważniejsze przy renowacji starych mebli jest to, aby zachować ich charakter i wartość – a tradycyjne metody stolarskie to właśnie to, co wyróżnia zabytkowe meble pośród nowoczesnych. Przyjrzyjmy się bliżej, w jaki sposób przebiega renowacja antycznych mebli.

Czyszczenie/usuwanie starych powłok

Pierwszym etapem przeprowadzanym w pracowni Antyki Sijka jest czyszczenie oraz usuwanie starych powłok. Zabytkowe meble myje się za pomocą wody destylowanej z mydłem, rozpuszczalnika, terpentyny, nafty lub nawet spirytusu, który w przeciwieństwie do wody wyparowuje, a więc nie moczy drewna. Stare powłoki, takie jak wosk, politura lub lakier w zależności od rodzaju mebla, konstrukcji oraz pierwotnego pokrycia, usuwa się poprzez szlifowanie ręczne lub mechaniczne albo rozpuszcza za pomocą środków chemicznych.

Fornirowanie/politurowanie/woskowanie zabytkowych mebli

Jeżeli mebel pokryty jest fornirem (cienką okleiną z naturalnego drewna), nie usuwa się go, a jedynie uzupełnia w miejscach, gdzie są ubytki. Pod warunkiem oczywiście, że fornir jest w dobrym stanie – w przeciwnym razie może być konieczne wykonanie całego fornirowania od nowa.

Do innych technik wykańczania powierzchni mebli, zalicza się politurowanie oraz woskowanie. Politura pozyskiwana jest z szelaku, czyli naturalnej żywicy, natomiast woski powstają na bazie wosku pszczelego. Obydwa preparaty różnią się wykończeniem – mebel politurowany jest błyszczący, a sama powłoka jest transparentna, natomiast w przypadku wosku powstaje satynowa i zazwyczaj delikatnie barwiona warstwa.

Uzupełnianie ubytków pyłem drzewnym/kitem/pałeczkami szelakowymi

Ubytki w drewnie wypełnia się zazwyczaj pyłem drzewnym wymieszanym z lakierem lub klejem kostnym. Jest to jedna z najstarszych, a jednocześnie najprostszych technik konserwacji antyków, ponieważ pył drzewny uzyskuje się ze szlifowania – a więc kolor szpachli jest identyczny z drewnem mebla. Możliwe jest także wykorzystanie gotowego kitu lub pałeczek szelakowych o zbliżonym do naturalnego mebla kolorze.

Bejcowanie/Mazerowanie

Mazerowanie to technika malowania słojów drewna, aby mebel przypominał ten wykonany z lepszych gatunkowo drzew. Wraz z mazerowaniem często wykonuje się również bejcowanie, czyli malowanie drewna w taki sposób, aby ożywić jego kolor, zmienić jego naturalną barwę lub ją przyciemnić. Bejcowanie jest także pomocne przy ukrywaniu niedociągnięć niefachowo przeprowadzonej renowacji. Wszystko po to, aby zabytkowy mebel odzyskał swój dawny blask.