Artykuł Cię zaciekawił? Dowiedziałeś się czegoś więcej? Koniecznie zostaw komentarz! Skomentuj jako pierwszy i podziel się swoimi wrażeniami. Napisz, jak oceniasz nasz artykuł i zostaw opinię. Weź udział w dyskusji. Masz wątpliwości i chcesz dowiedzieć więcej na temat poruszanego zagadnienia? Daj znać, o czym jeszcze chciałbyś przeczytać. Dziękujemy za Twój wkład w budowę bazy komentarzy. Zachęcamy do zapoznania się z pozostałymi artykułami i komentarzami innych użytkowników.
Ścianki działowe polecane dla gabinetów fizjoterapii oraz fizykoterapii
Lecznicze zabiegi fizjoterapeutyczne czy fizykoterapeutyczne odbywają się często w gabinetach wygrodzonych z dużych pomieszczeń cienkimi ściankami działowymi. Materiał, z których są wykonane, musi jednak spełniać surowe normy określone w przepisach medycznych. Co wykorzystać do postawienia lekkich i funkcjonalnych ścianek: laminat, płyty wiórowe otoczonych żywicą syntetyczną czy elementy wzmacniane poliuretanem?
Każdy gabinet fizjoterapii musi być wpisany do rejestru podmiotów prowadzących działalność leczniczą. Ubiegać się o to mogą tylko placówki spełniające wymogi rozporządzenia Ministra Zdrowia z 26 czerwca 2012 r., które określa standardy lokalowe, niezbędne urządzenia, a nawet parametry niektórych elementów wyposażenia. Dodatkowo wszystkie to podlega jeszcze raz ocenie podczas procedury ubiegania się o zawarcie kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia. Nawet drobne uchybienia mogą spowodować, że prowadzenie zabiegów będzie niemożliwe.
– Rygorom związanym z przepisami podlegają oczywiście także ścianki działowe, które oddzielają boksy sąsiadujących z sobą miejsc wykonywania zabiegów leczniczych – mówi specjalista z firmy Sanipol, która projektuje i wykonuje zabudowy w gabinetach oraz w pomieszczeniach sanitarnych. – Najwięcej uwagi trzeba poświęcić miejscom, gdzie przeprowadza się zabiegi mokre. Przegrody w nich muszą być wykonane z materiałów odpornych na wilgoć i łatwych do czyszczenia. Na szczęście płyty z nowoczesnych materiałów bez trudu spełniają te wymagania.
Gabinety lecznicze - wymogi
Działalność leczniczą można prowadzić w wydzielonym budynku lub zespole budynków. Jeśli w obiekcie prowadzona jest równocześnie działalność innego typu, to gabinety fizjoterapeutyczne lub fizykoterapeutyczne muszą być całkowicie wyodrębnione od pomieszczeń wykorzystywanych do innych celów. Wspólne mogą pozostać jedynie korytarze i klatki schodowe.
Najważniejszy wymóg dotyczący ścian i ścianek działowych odnosi się do higieny i utrzymania czystości. Muszą one być wykonane w całości lub pokryte od zewnątrz materiałem umożliwiającym mycie i pozwalającym na utrzymanie aseptyki. Powiązane jest to także z koniecznością przeprowadzania zabiegów dezynfekcji. Przepisy zwracają także szczególną uwagę na wykonanie podłóg, m.in. mówią, że ich styk ze ściankami musi umożliwiać mycie i dezynfekowanie tych miejsc.
Pomieszczenia, w których wykonywane są zabiegi, muszą być wyposażone m.in. w umywalkę z dostępem do zimnej i ciepłej wody, dozownik z mydłem i dozownik ze środkiem dezynfekującym. Niektóre muszą mieć dodatkowo zlew z baterią, w którym można myć narzędzia i sprzęt wielokrotnego użytku. Meble w gabinetach powinny być wykonane z materiałów umożliwiających ich mycie i dezynfekcję. Placówki prowadzące rehabilitację leczniczą mają obowiązek zadbać o dostęp do natrysku.
Ścianki działowe z lekkich materiałów
Gabinety fizjoterapii i fizykoterapii są często przestrzeniami wygrodzonymi w dużych pomieszczeniach. Dzielą je wtedy ścianki działowe, które pod względem budowlanym nie spełniają żadnych zadań konstrukcyjnych. Wyznaczają tylko przestrzeń gabinetu i zapewniają intymność osobom poddanym zabiegom. Nie ma potrzeby więc wykonania ich z ciężkich materiałów wykorzystywanych do budowy tradycyjnych ścian.
Nowoczesne materiały umożliwiają stawianie lekkich konstrukcji z płyt. Są one trwałe i wytrzymałe, zapewniają wystarczającą izolację. Wykonuje się je z materiałów odpornych na wilgoć oraz nie wchodzących w reakcje z detergentami i środkami dezynfekującymi. Można je więc wielokrotnie poddawać czyszczeniu i innym koniecznym zabiegom. Są na tyle odporne na działanie wody, że niektóre z nich można wykorzystać nawet do budowy kabin prysznicowych. Lekki materiał umożliwia także opieranie ich na stopkach, co umożliwia pozostawienie wolnej przestrzeni przy podłodze. To ułatwia mycie oraz utrzymywanie aseptycznych warunków w sąsiadujących gabinetach.
Płyty do budowy ścianek działowych
Najszybszym sposobem na postawienie ścianek działowych jest wykorzystanie płyt budowlanych. Są łatwe w montażu i demontażu, co umożliwia błyskawiczną i tanią przebudowę przestrzeni. Poniżej przedstawiamy rodzaje płyt najlepiej nadających się do gabinetów fizjoterapii i fizykoterapii.
Płyty HPL. Są zbudowane z nowoczesnego materiału otrzymywanego w wyniku zmieszania termoutwardzalnych żywic syntetycznych i celulozy. Po obróbce tej masy pod dużym ciśnieniem i w wysokiej temperaturze powstają płyty o wyjątkowej trwałości i wytrzymałości na uszkodzenia mechaniczne. Do stawiania ścianek nadają się elementy o grubości od kilkunastu milimetrów. Są całkowicie odporne na działanie wody, ich powierzchnia zupełnie nie chłonie wilgoci. Idealnie gładka struktura jest łatwa do czyszczenia i dezynfekcji. Nie rozwijają się na niej drobnoustroje np. pleśnie czy inne grzyby. Płyty HPL są dostępne w szerokiej gamie kolorów, które przez lata utrzymują intensywność barwy.
Płyty V20. Ich rdzeń stanowią tradycyjne płyty wiórowe, jednak od zewnątrz pokryte są dodatkowo warstwą laminatu. Dzięki temu nie chłoną wilgoci i łatwo się je myje. Są cięższe i grubsze od płyt HPL, do budowy ścianek działowych wykorzystuje się materiał o grubości 28-30 milimetrów. Mimo to również nadaje się do mocowania na stopkach, dzięki czemu można przy podłodze pozostawić wolną przestrzeń, a solidny stelaż umożliwia niezabudowanie góry.
Płyty HPL-PR. To materiał o wzmocnionej konstrukcji. Jego rdzeń stanowi bardzo twarda warstwa z pianki poliuretanowej, która jest otoczona z każdej strony warstwą laminatu HPL. Ma wszystkie zalety płyt HPL, ale jest od nich jeszcze bardziej odporna i trwała. Wykorzystuje się ten materiał w miejscach o intensywnym natężeniu ruchu i bardziej narażonych na uszkodzenia. Grubość płyt – ok. 30 milimetrów. Podobnie jak pozostałe materiały łatwo mocuje się je do stelażu, który umożliwia także pozostawienie wolnej przestrzeni przy podłodze i niezabudowanie góry.
Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana
Dodaj komentarz
Dziękujemy za dodanie komentarza
Po weryfikacji, wpis pojawi się w serwisie.
Błąd - akcja została wstrzymana