Na czym polega integracja sensoryczna dzieci?

W pierwszych latach życia dziecka zachodzą procesy rozwojowe. Jednym z ważniejszych mechanizmów jest integracja sensoryczna, która umożliwia odpowiednią reakcję na impulsy odbierane z otoczenia. Jeśli pojawiają się problemy z należytym odbiorem bodźców – dziecko reaguje w sposób zbyt mocny lub za słaby, ma obniżoną koordynację ruchową czy też opóźniony rozwój mowy – konieczne jest skonsultowanie się z terapeutą.

Czym jest integracja sensoryczna dzieci?

Integracja sensoryczna dzieci to inaczej „nauka zmysłów”. Jest to proces, który polega na połączeniu przez dziecko bodźców z konkretnymi zmysłami oraz odpowiednią reakcją (ruchową lub myślową) na nie. Mózg ukształtowany w prawidłowy sposób odbiera bodziec, analizuje otrzymane od zmysłów informacje, porównuje je z dotychczasową wiedzą i właściwie odpowiada, co sprawia, że ciało reaguje. Może się zdarzyć sytuacja, że interpretacja bodźca jest zaburzona. W takim przypadku dziecko ma dysfunkcje sensoryczne. Mogą się one objawiać w bardzo różny sposób – wzmożoną lub obniżoną wrażliwością na bodźce – nadaktywnością ruchową lub jej brakiem, problemami z koncentracją czy koordynacją ruchową, wysoką emocjonalnością lub opóźnionym rozwojem mowy. Często te objawy są mylone z cechami charakteru dziecka i rodzice myślą, że jest ono po prostu nieśmiałe lub za bardzo energiczne. Jak twierdzi specjalista z Centrum Rehabilitacji VitalMed,

„W przypadku zauważenia objawów, które mogą wskazywać na dysfunkcje sensoryczne, rodzice powinni zgłosić się do terapeuty, który z pewnością pomoże rozwiązać dany problem u dziecka.”

Najbardziej intensywne kształtowanie się integracji sensorycznej przypada na pierwsze 3 lata życia dziecka i trwa do około 7 roku życia. Na błędy w funkcjonowaniu dziecka mają wpływ takie sytuacje jak: picie alkoholu czy palenie papierosów przez matkę w okresie ciąży, ryzyko poronienia, wcześniactwo lub niedotlenienie potomka podczas narodzin.

Jak zminimalizować zaburzenia integracji sensorycznej u dziecka?

Aby w znaczącym stopniu ograniczyć bądź wyeliminować zaburzenia sensoryczne u dziecka należy zastosować odpowiednio dobraną terapię integracji sensorycznej. Przed jej rozpoczęciem niezbędne są przeprowadzenie wywiadu z rodzicami, a także wnikliwa obserwacja dziecka podczas zabawy czy specjalnych testów. Następnie odbywa się kilka spotkań z terapeutą, który wyklucza obecność innych dysfunkcji mogących negatywnie wpływać na odpowiedź na bodźce. Zaliczane są do nich na przykład krótkowzroczność czy gorszy słuch. Po ich odbyciu wystawiana jest odpowiednia diagnoza dla danego dziecka i na jej podstawie ustalany jest kierunek terapii, która ma za zadanie pomóc. Trwa ona zazwyczaj około roku i przede wszystkim wykorzystuje zabawę do nauki poprawnych mechanizmów. Podczas przebiegu terapii bardzo ważna jest cierpliwość, zaangażowanie dziecka i opiekuna, systematyczność i konsekwencja.

Integracja sensoryczna to bardzo ważny mechanizm. Dlatego warto dbać o to, aby ukształtował się w prawidłowy sposób.  W momencie jakichkolwiek nieprawidłowości, rodzice powinni zgłosić się do terapeuty i pomóc dziecku odkrywać świat.