Kinetyczna i statyczna metoda badania pola widzenia – Na czym polegają?

Oceniając w trakcie badania okulistycznego wielkość widzianej przestrzeni u pacjenta, konieczne jest przeprowadzenia badania pola widzenia, czyli badania perymetrycznego. Obecnie w diagnostyce okulistycznej wykorzystuje się dwie metody wykonania tego badania: kinetyczną lub statyczną. W artykule dokładniej opisujemy, jakie są najczęstsze wskazania do wykonania takiego badania oraz czym się różni metoda kinetyczna od metody statycznej.

Najczęstsze wskazania do przeprowadzenia badania pola widzenia

Badanie perymetryczne najczęściej jest przeprowadzane w ramach diagnostyki i monitorowania przebiegu jaskry. Przeprowadzane jest ono często także u pacjentów, którzy mają nadciśnienie tętnicze lub częste bóle głowy nieznanego pochodzenia. Oprócz tego badanie pola widzenia ma także duże znaczenie w trakcie oceny i monitorowania schorzeń siatkówki, chorób nerwu wzrokowego oraz różnego typu chorób neurologicznych, m.in. guzów wewnątrzczaszkowych.

Częstym wskazaniem do perymetrii mogą być też objawy w postaci ubytków z boku pola widzenia lub niewyraźnego widzenia przedmiotów, które znajdują się przed oczami.

Na czym polega badanie pola widzenia metodą kinetyczną i statyczną

Przeprowadzenia badania pola widzenia możliwe jest z wykorzystaniem polomierza. Badanie jest całkowicie bezbolesne i nieinwazyjne. Nie wymaga też żadnych wcześniejszych przygotowań. Ze względu na to, że w jego trakcie przebywa się w odległości około 30 cm od ekranu urządzenia, pacjenci z dalekowzrocznością powinni w trakcie badania mieć nałożone swoje okulary korekcyjne. Więcej na temat perymetrii opowiedział nam nasz rozmówca, specjalista z firmy Poland Optical, jednego z najbardziej renomowanych dystrybutorów najwyższej klasy sprzętu okulistycznego i optycznego:

W trakcie badania pola widzenia pacjent wpatruje się w ekran polomierza. Jego zadaniem jest zakomunikowanie, słowne lub przy użyciu przycisku, momentu pojawienia się w jego polu widzenia świetlnego punktu. Obecnie stosowane są dwie metody perymetrii: metoda kinetyczna oraz metoda statyczna. Różnice między nimi są w intensywności i w sposobach pojawiania się świetlnych punktów. W metodzie kinetycznej punkt w trakcie trwania badania przemieszcza się po ekranie. Z kolei w metodzie statycznej okresowo pojawia się i znika, a dodatkowo zmienia swoją intensywność i raz jest bardzo ostry i dobrze widziany, a później może stać się rozmyty i na granicy dostrzegalności.

Całe badanie z wykorzystaniem polomierza trwa około 10-15 minut. W trakcie jego przeprowadzania pacjent musi być przez cały czas w pełni skupiony, żeby nie przegapić żadnego światła.

Graficzne przedstawienie wyników pola widzenia

W trakcie badania pola widzenia momenty, w których pacjent sygnalizuje dostrzeżenie świetlnych punktów są oznaczane na mapie pola widzenia. Służy ona potem przedstawieniu wyników badania, które  jest przekazywane pacjentowi w formie graficznej. Na otrzymanej mapie dokładnie widać miejsca ze wskazanymi ubytkami pola widzenia oraz z poziomem ich nasilenia. Żeby być pewnym 100-procentowej wiarygodności badania, powinno się je powtórzyć dwu- lub nawet trzykrotnie. Tylko wtedy będzie można z całą pewnością określić, czy wskazane za pierwszym razem ubytki w polu widzenia to prawdziwy problem, czy pacjent nie był zbyt skupiony lub w złych momentach sygnalizował dostrzeżenie świetlnych punktów.