Do czego wykorzystuje się oftalmometry?

Oftalmometry typu Javal to jedne z mniej znanych urządzeń okulistycznych. Tymczasem pełnią one bardzo ważną funkcję w diagnostyce okulistycznej, ponieważ przy ich użyciu możliwe jest dokonanie precyzyjnych pomiarów krzywizny rogówki, zdolności refrakcyjnej oka oraz poziomu astygmatyzmu. Na czym dokładnie polega badanie przy użyciu oftalmometru, tego dowiesz się z naszego artykułu.

Na czym polega działanie oftalmometrów?

Jak już wspomnieliśmy we wstępie, oftalmometry służą do wykonywania precyzyjnych pomiarów krzywizny rogówki, które pozwalają na zdiagnozowanie lub wykluczenie występowania u pacjenta astygmatyzmu. Oftalmometry Javala często nazywane są także keratometrami. Urządzenie działające w taki sposób, jak dziś stosowane przyrządy, wynalazł jeszcze w połowie XIX wieku niemiecki fizjolog Hermann von Helmholtz, jednak co ciekawe, wcześniejszy model urządzenia umożliwiającego dokonywanie pomiarów krzywizny rogówki powstał jeszcze wcześniej, bo w 1796 roku. Jego twórcami byli Jesse Ramsden i Everard Home. Jak tłumaczy nasz rozmówca, specjalista z firmy Poland Optical, jednego z najbardziej renomowanych dystrybutorów urządzeń okulistycznych i optycznych w Polsce:

Oftalmometr (keratometr) do badania poziomu krzywizny rogówki sprawdza zachowanie się rogówki w roli zwierciadła wypukłego. Badanie polega więc na rzutowaniu na rogówkę różnych figur i analizie ich odbić względem siebie.

Przebieg badania oftalmometrem

Badanie oftalmometrem Javala jest całkowicie bezbolesne i nieinwazyjne. Nie wymaga także żadnego wcześniejszego przygotowania. Zadaniem okulisty, który przeprowadza badanie, jest połączenie dwóch figur w poziomie odbicia w taki sposób, aby pozostawały one w jednej linii. Jeżeli po obróceniu ramion urządzenia o 90 proc. odbicia figur nadal pozostają w niezmienionym względem siebie położeniu, wówczas wiadomo, że rogówka oka jest sferyczna, czyli że wszystkie jej krzywizny są równe, i pacjent nie ma astygmatyzmu. W innym wypadku wyniki badania oznaczają, że pacjent ma astygmatyzm. W przypadku, gdy odbicia figur wyraźnie na siebie nachodzą, jest to wskazówką, że oś pionowa rogówki silniej załamuje wiązkę światła i mamy do czynienia z astygmatyzmem prostym. Z kolei jeśli odbicia figur na powierzchni rogówki się rozchodzą oznacza to, że oś pionowa słabiej załamuje wiązkę światła i pacjent ma astygmatyzm odwrotny. Podobne wyniki badań można także osiągnąć poprzez badanie autorefraktometrem.