Czym jest kubatura budynku i jak ją wyliczyć?

Projekty budynków operują pojęciami, które nie dla każdego są zrozumiałe. Mówiąc o przestrzeni, możemy spotkać się z powierzchnią użytkową lub powierzchnią całkowitą. Łatwiej jest to rozszyfrować niż np. kubaturę budynku. Dlatego w tym artykule postanowiliśmy wytłumaczyć, co kryje się pod tym pojęciem, jakie są rodzaje kubatury i jak się ją oblicza.

Definicja kubatury

Kubatura brutto oznacza objętość budynku, czyli kubaturę brutto wszystkich kondygnacji będącej iloczynem powierzchni całkowitej i wysokości kondygnacji brutto. Powierzchnię całkowitą mierzy się po zewnętrznym obrysie, z kolei wysokość liczona jest między podłogą na stropie lub warstwą wyrównawczą na gruncie a górną powierzchnią podłogi, lub warstwy, która osłania warstwę stropu nad ostatnią kondygnacją. Do kubatury brutto należy także kubatura przejść, prześwitów, przejazdów, poddaszy nieużytkowych, balkonów, tarasów, ganków, krużganków, werandy itp. Nie należą do niej ławy i stopy fundamentowe, kanały i studzienki instalacyjne, studzienki przy oknach piwnicznych, zewnętrzne schody, rampy, gzymsy, daszki, osłony, kominy oraz elementy znajdujące się ponad płaszczyzną dachu.

Liczenie kubatury netto

Kubatura netto jest iloczynem powierzchni wszystkich kondygnacji netto z uwzględnieniem wysokości od podłogi do stropu. Dotyczy to zarówno kondygnacji nadziemnych, jak i podziemnych, więc należą do niej także balkony, tarasy, podcienia i loggie. Natomiast nie zalicza się w tym strychu nieużytkowego. Jej wartość przeważnie znajdziemy w projekcie budynku. By obliczyć kubaturę netto, musimy najpierw obliczyć objętość każdego z pomieszczeń. W tym celu mnożymy długość, szerokość i wysokość. Następnie dodajemy pomieszczenia, które zaliczają się do kubatury netto – pomieszczenia gospodarcze, komórki pod schodami, cokoły oraz elementy konstrukcyjne wystające ponad dach. Balkony i tarasy wylicza się do wysokości barierki.

Sposób na wyliczenie kubatury brutto

Przy liczeniu kubatury brutto pamiętajmy, że jest to wartość zewnętrznego obrysu budynku. Zaliczają się do niej poddasze użytkowe i nieużytkowe oraz piwnica. Ekspert z firmy Struktura w Krakowie mówi: Trudności wynikają z tego, że każda bryła jest inna, dlatego nie ma jednego uniwersalnego wzoru. Bardziej skomplikowane domy najlepiej jest podzielić na mniejsze fragmenty, które będą w formie prostych do obliczenia figur geometrycznych. Powierzchnia nie może obejmować cokołów oraz osłon kominowych. Najłatwiej to zrobić poprzez odjęcie tej wartości od zsumowanej powierzchni wszystkich kondygnacji.